Lekkage uit een verkeerd vaatje

Het is bijna een nieuwe traditie aan het worden. Naast de tour door de Koning naar de Ridderzaal en het uitspreken van de Troonrede, is het lekken van de Miljoenennota nu ook een vast onderdeel van de start van het politieke jaar. Soms worden we als ondernemers- en werkgeversvereniging blij van deze beleidslekkage, maar dit jaar is dat zeker het niet het geval. Het Kabinet wil de lasten voor het bedrijfsleven verzwaren en is niet van plan om energie-intensieve mkb-bedrijven tegemoet te komen in de stijgende lasten door de energiecrisis en de stijgende prijzen van schaarse grondstoffen. Dat zorgt ervoor dat meerdere bedrijven lijken te gaan bezwijken en dat werkgevers weinig meer kunnen betekenen voor hun werknemers, die ook hun kosten dramatisch zien stijgen door de inflatie en stijgende energieprijzen.

In de plannen van het Kabinet staan meerdere oplossingen voor de problemen van de burgers. En dat is prima. En daar hebben we ook alle begrip voor. Maar dat er voor hardwerkende glastuinders, bakkers en andere energie-intensieve mkb-bedrijven geen oplossing wordt geboden, is niet te verstaan. Zij zien hun energiekosten soms wel vertienvoudigen, maar kunnen deze kosten niet allemaal verhalen op hun klanten en doorrekenen in hun prijzen. Het dagelijks brood krijgt anders de waarde van goud.

Ook voor de plannen om met name werknemers aan de basis van de arbeidsmarkt tegemoet te komen met een verhoging van het wettelijk minimumloon kunnen we begrijpen. Aan de basis daarvan ligt een gedegen SER-advies van werkgevers en vakbonden. Maar deze stijging van tien procent is voor vele werkgevers alleen te realiseren met een compensatie. Anders is het simpelweg niet te dragen. Zeker niet met de andere voorgenomen lastenverzwaringen via de belastingen. Ook neemt het bij sommige werkgevers de mogelijkheid weg om iets te kunnen betekenen voor hun werknemers in financiële zin, als invulling van goed werkgeverschap.

Oftewel bij deze lekkage verwachten we dus dramatische nattigheid. Vele druppels die ervoor zullen zorgen dat het water bij velen tot aan de lippen zal staan, of zelfs verder dan deze kritieke grens. Dat is helemaal bijzonder en niet te begrijpen als je weet dat de overheid zich deze steun aan ondernemers en werkgevers op dit moment prima kan veroorloven, door bijvoorbeeld de nationale aardgasbaten die fors zijn toegenomen. Wij willen ondernemen, onze rol pakken als goede werkgevers, bijdragen aan de uitdagingen waar we met zijn allen voor staan. Maar dan moet het kabinet wel tijdens Prinsjesdag 2022 uit een heel ander vaatje gaan tappen, dan waar nu uit gelekt is.

Deze column is eerder gepubliceerd in het magazine Kijk op het Noorden.