De gele vlag

Zoals velen weten, ben ik een geboren eilander, Terschelling welteverstaan. Als eilander ben ik gewend om altijd de vlag bij het huisje van de badmeester te checken als ik naar het strand ga. Zwart-witgeblokte (zwemmen in de aangewezen zone), de oranje vlag (zwemmen mag, maar zonder rubberboot of zwemband), de gele (gevaarlijk om te zwemmen, eigen risico) of de rode vlag (verboden te zwemmen).

Met veel van onze leden heb ik de afgelopen tijd gesproken over de arbeidsmarkt: De krapte die er nu is, de lange zoektijden naar geschikte medewerkers, de afgebroken sollicitatieprocedures én de zorgen over wat er nog komen gaat. Gelukkig vinden de meesten nog wel personeel. Niet altijd meteen passend, maar met een interne opleidingsvraag en veelal ook op gevoel dat de persoon het wel zou kunnen zonder de passende diploma’s. Deze situatie op de actuele arbeidsmarkt typeert zich het beste als de gele vlag: gevaarlijk, lastig, eigen verantwoordelijkheid, maar met de juiste zwemtechniek ga je overleven.

Ons hangt de rode vlag boven het hoofd. Niet zwemmen, groot gevaar voor je veiligheid (lees het voortbestaan van je bedrijf). En denk nu niet: ‘Dat duurt nog wel even’. Nee, deze situatie gaat in de huidige omstandigheden voor de meeste bedrijven binnen nu en vijf jaar gelden. De arbeidsmarkt van Noord-Nederland gaat fors krimpen. Dat komt door o.a. de vergrijzing, de gebrekkige instroom van buiten onze regio en nagenoeg geen internationale aanwas.

Het is de vraag of we de rode vlag kunnen voorkomen en kunnen zorgen voor de gele of zelfs de zwart-wit geblokte. Mijn antwoord daarop is ‘Ja, dat kan’. Dat vraagt wel een totale omwenteling van onze manier van denken. Als we de arbeidsmarkt en in het verlengde daarvan onze economie willen laten groeien, zullen we heel stevig moeten investeren in de randvoorwaarden voor vestiging. Niet enkel voor personeel, maar ook voor bedrijven. Snelle moderne verbindingen via de weg, het water, de lucht en het spoor vormen de basis en we weten allemaal welke projecten daarbij horen.

Intensieve woningbouw in het hele Noorden, waarbij we de steun en positieve instelling nodig hebben van de lokale overheden. Een metropoolvisie zoals die er nu is voor Groningen is een goed begin, maar zo’n visie voor Noord-Nederland die concurrerend is met de rest van het land,  is nog beter. Klein denken moet exit. Denken in kansen is de toekomst.

Noord-Nederland is bij uitstek het gebied om zelfs in Europees verband een zeer concurrerende regio te worden. Essentieel hierbij zijn uitstekende verbindingen, geweldig en voorradig woonaanbod, goede voorzieningen, mooie en schone natuur, en vooral minder stringente regels. Dus niet meer de monofocus op de hindermacht Den Haag, maar vanuit een groot zelfbewustzijn de schouders eronder en op naar Brussel. Als we wachten op de Randstad staan we achteraan. Juist hierom is onze vereniging van essentieel belang. Alleen samen kunnen we een positief gebalde vuist maken, voor het Noorden, voor onze toekomst!

Ton Schroor
directeur VNO-NCW MKB Noord

Deze blog is eerder verschenen als voorwoord in ledenmagazine GeeftRuimte van VNO-NCW MKB Noord.